Szczelina 3: Zaginięcie

Sprawa puszczańskiej szczeliny wraca. Ostatnio w naszym lesie odbył się bieg z udziałem osadzonych w  niedalekim zakładzie karnym w ramach zajęć resocjalizacyjnych. Choć trasa była dobrze oznaczona i dość krótka, raptem 10 kilometrów, kilku zawodników nie dobiegło do mety.
Co gorsze, nie odnaleziono ich również, na trasie, ani w jej okolicy.  A że bieg miał wyjątkową obsadę, szybko wezwano wszelkie możliwe służby. Straż leśna, więzienna i policja przeczesywały całą Puszczę. Ustawiono również blokady pobliskich dróg i zintensyfikowano patrole w całym  regionie, a miejscowi komendanci kazali sobie na bieżąco raportować o sytuacji. Podjęto więc szeroko zakrojone działania przewidziane na wypadek ucieczki więźniów.

Jednak w tym przypadku wiele argumentów przemawiało przeciwko takiej interpretacji. Czy mogli podjąć się ucieczki tak dobrze rokujący więźniowie, którzy już liczyli dni do końca odsiadki? Za wiele mieli do stracenia. Zreszta już wielokrotnie opuszczali zakład karny za zgodą opiekunów i zawsze wracali karnie i punktualnie. Dodatkowo, nie odnaleziono żadnego śladu poza lasem, psy gubiły trop na terenie Puszczy, a zastosowana inwigilacja ich otoczenia nie wykazała, żeby osadzeni kontaktowali się z kimkolwiek. Wyglądało to więc trochę tak jakby zapadli się pod ziemię… I byli tacy, którzy podjęli właśnie ten, wydałoby się bardzo abstrakcyjny, wątek. Przypomnieli tragiczne losie pewnego odkrywcy bezdennej szczeliny i jego ekipy poszukiwawczej i zasugerowali poprzez media, że to samo mogło stać się w tym przepadku. Ziemia mogła się otworzyć i połknąć więźniów, którzy może nadal spadają w bezdenną przepaść. Służby, mimo dużego dystansu do tych sugestii, poddały się publicznej presji i zleciły  pro forma geologom zbadanie podłoża na trasie biegu i w jej okolicy.  No i wtedy miało miejsce przełomowe wydarzenie dla tej sprawy - geologowie również zaginęli.